توی خیابون سلمان فارسی؛نادری قدیم(که اکثر مردم شهر این خیابون رو به این اسم میشناسند)بودم خانمی چادری نظرم رو جلب کرد داشت با دختر جوانی که روسریش فقط یک تزئین سر بود صحبت میکرد ،اون طرفتر هم پسر جوانی داشت بساطش رو کنار خیابون پهن میکرد لابه لای بساطش دوحلقه سی دی بود روش نوشته بود اخراجیها... .
یاد مرتضای اخراجیها افتادم چندتا مرتضی داریم که حاضرند کار کنند کاراساسی نه طرحهای ضربتی که توی کوتاه مدت نتیجه بدن اون هم نتیجه که ظاهربینها فکر میکنند نتیجه مثبتیه درصورتی که غافلند از اون نتیجه منفی که درون کارشون نهفته است.
ما همیشه راه های کوتاه و میان بر رو انتخاب میکنیم فقط برای اینکه زودتر به هدف برسیم اما این راهها بیراهه ای بیش نیست و همیشه نتیجه عکس دارد.توی آموزش و پرورشمون چقدر هزینه کردیم چقدر وقت گذاشتیم؟ به صرف اینکه دانش آموزی مثلا از خانم ناظمش میترسه و به خاطر نمره انظباطش روسریشو چند سانت میاره جلو کافیه؟! مگه وقتی رفت دانشگاه خانم ناظمی وجود داره ؟ یا اینکه خودشون رها از هر زور و اجباری میبینه و مجال برای آزادی پیدا میکنه البته آزادی که خودش میپندارن یک آزادیه واقعیه... یا اینکه این تذکر دادنها مشکلی رو حل میکنه؟! همیشه اجبار نتیجه عکس داده.پس به جای مدینه فاضله باید منتظر...  . بیایم به جای انتقاد از غرب برای یه بار هم شده نقاط مثبتشون رو ببینیم هزاران دلار هزینه میکنند و طرح میریزند و فشیون تی وی و.... راه میندازند برای چی؟برای اینکه هدفی دارند از نظر ما شاید هدفشون ناپسند باشه اما جهد و تلاششون برای رسیدن به اون ستودنی ست.و حالا ما برای هدفی به این بزرگی که به قول خودمون امنیت افراد جامعه و سلامت روحی و روانی و .... رو به همراه داره حاضر نیستیم هیچ هزینه و وقتی صرف کنیم.من به عنوان یه دختر شاهد بودم با اینکه کمتر از یک ساله چادر ملی به بازار اومده با اون طراحی که هم پوشش مناسبیه و هم راحت تر از بقیه پوششهاست،با استقبالی عظیم روبه رو شده. چرا به جای انتقاد از مصرف کنندگان این پوششهای مبتذل به انتقاد از تولیدکننده ها نمیپردازیم؟ آیا لباسی که هم به فرهنگ ما هم به عرف و دین ما نزدیکه و هم با سلیقه های زیبایی پسند جوانان ما همخونی داره طراحی شده و به صورت مد در آمده اگر چنین چیزی در بازار باشد آن وقت است که میتوان از جوانهای ایرانی انتقاد کرد (البته بحث آن دسته از افرادی که مغرضانه این پوششها را انتخاب میکنند جدا است.) هیچ جوانی را نمیتوان به صرف اینکه از مد تبعیت میکند متهم کرد این خصلت جوان است که دنبال چیزهای تازه و نو باشد و خود را با همسن وسالانش همرنگ سازد.حال این وظیفه مد سازی بر دوش چه کسانی است آیا همانهایی که فکر میکنند با یکی دوبار تذکر دادن همه چیز حل است این وظیفه را ندارند یا اینکه به جای صرف وقت و هزینه کوتاهترین راه را برمیگزینند که همان اخراج این جوانهاست.... .